Geld en waarde

Geld heeft geen waarde. Het staat ergens voor maar dat is een verzinsel. Geld heeft wel een prijs.

De prijs van de waarde van geld. Die zijn we aan het betalen. Maar niet met geld want dat lukt niet. We kunnen ons geen weg uit deze en komende crisissen kopen. Vertrouwen is niet te koop. Gezondheid is niet te koop. Een goede conditie is niet te koop. Een schone wereldbol is niet te koop. Een stabiel klimaat is niet te koop. Alles van waarde is weerloos zei lucebert ooit, ik zou willen zeggen: alles van waarde is niet te koop. Beste bewijs: Liefde.

Een brood kostte in februari iets meer dan 2 euro, nu (mei ’22) al 3,5 euro en een liter benzine is ook duurder geworden.

Zelfde waarde, zelfde functie maar andere prijs. Je komt niet verder op de dure benzine. Je hoeft niet minder van dat dure brood te eten. Het kost alleen meer geld.

Andersom.

Waarde is niet gekoppeld aan geld. Omdat we een neoliberaal geldgedreven systeem hebben, kiest men per definitie voor de goedkoopste. Je bent ‘een dief van je eigen portemonnee’ als je meer uitgeeft dan nodig. Nee! ik ben erg bereid om meer te betalen voor iets dat goed, ecologisch en verantwoord zonder chemicaliën en zonder kinderhandjes geproduceerd is. Hier moet ik bij melden dat ik die keuze heb. Er zijn mensen die niet ‘zomaar’ iets duurders kunnen kopen als het ook voor minder geld kan. Dat besef ik en ben ik erg dankbaar voor.

Mijn eigen ervaringen zijn dat goede en dus dure dingen beter, prettiger, mooier en gezonder zijn. Dat geldt voor veel. Voor voeding, kleding, gereedschap, schoenen, schrijfmaterialen en nog veel meer. Echt niet alleen maar hebbedingen.

De truuk voor mij is wel om een goede prijs voor een duur object te betalen. Mijn eerste advies is dan ook: ga naar een tweedehandswinkel als je iets nodig hebt. Kijk daar rond en daar heb je voor een fractie van de nieuwprijs al iets wat aan mijn wens voldoet. Met als voordeel dat het al een beetje ‘ingeleefd’ is, dus als het nog steeds functioneert is het niet zomaar kapot. Een ander voordeel is natuurlijk dat het veel minder geld kost dan wanneer je datzelfde ding nieuw zou kopen. Een nadeel is dat ik misschien niet precies helemaal de kleur die ik graag zou willen kan kiezen, of dat er een klein beschadigingetje op zit.

Voor elektronische apparatuur is er de laatste jaren een levendige handel in refurbished spullen ontstaan. Van pc’s tot laptops, tablets en telefoons volgens mij kun je alles wel reused kopen. Ook hier geldt dat je -na wat internet zoekwerk- veel keuze hebt en een goed (klein) bedrag kwijt bent voor een kwalitatief goed apparaat. Helemaal omdat de ‘betere’ spullen makkelijker te herstellen zijn. Een zeer goedkope laptop is niet zo makkelijk te upgraden als een zakelijk apparaat.

Voor mij hoop ik dat de ‘waarde’ ook beprijsd gaat worden. Dat de prijs van spullen verhoogd wordt met de waarde die ervoor nodig is om het te maken. De CO₂ die uitgestoten wordt bij productie moet mee gerekend worden. Het water dat benodigd is om katoenplanten te laten groeien, zodat kleding duurder wordt. En een heel heikel punt: de totale kosten van vlees moet door de consument betaald worden. Een instelling die het veel beter uit kan leggen dan ik is https://trueprice.org/nl/

Het zou zoveel beter zijn als alle ‘externaliteiten’ dus de niet betaalde kosten maar wel de onstane schade, berekend en mee gerekend worden. Wil je aardbeien in december? Prima, maar dan betaal je wel de impact van al het gas dat gestookt is om de kassen te verwarmen, of de kerosine die gebruikt is om de zomerkoninkjes naar Nederland te vliegen. Dan wordt een bakje bijvoorbeeld 25 euro. Als je dat ervoor over hebt en je kunt het betalen, prima! Ik ben er niet op tegen maar wel voor de juiste prijs.

Vooruitwerkende kracht.

Hoewel organisaties, zoals een regering, of grote belangrijke multinationals (als bijvoorbeeld shell) niet exact dezelfde plichten en zeker niet dezelfde werkzaamheden hebben als een geneeskundige, hebben ze allemaal een zorgplicht.

Geneeskundigen zweren de eed van Hippocrates. Puur juridisch gezien stelt het niet veel meer voor maar door het (vrijwillig) uitspreken ervan beloven ze een patiënt altijd te helpen, het beste te doen wat in hun macht ligt en lijden te verlichten. Dus wanneer een arts een nare ziekte constateert bij een patiënt, hij de kennis en middelen heeft om de patiënt te helpen, is hij verplicht dit te doen. Doet hij dat niet dan verzaakt hij.

Overheden handelen naar de grondwet. Daarin staat onder meer “De zorg van de overheid is gericht op de bewoonbaarheid van het land en de bescherming en verbetering van het leefmilieu”. Artikel 21.

Grote multinationals hebben statuten, missie, visie en strategieën en tegenwoordig staan daar vrijwel allemaal mooie woorden in om te vertellen dat ze het goed voor hebben met de aarde milieu en SDG’s en dergelijke. Maar ze handelen er niet naar. Greenwashing noemt men dat. Groen praten maar niet groen doen.

Nu de vergelijking artsen – organisaties. Je zou kunnen zeggen dat de aarde (of het milieu) een patiënt is. Dat allerlei vormen van klimaatverandering, vervuiling en uitputting ernstige ziektes zijn en dat de overheden de doctoren zijn die een behandeling moeten voorschrijven. Of dat bedrijven uit eigen beweging zouden moeten zorgen dat het hier leefbaar blijft. Ze willen immers hun spullen verkopen maar als er geen mensen meer zijn (of dat die mensen allemaal doodgaan van de honger, of ruzie maken over waar ze moeten wonen of gewoon totaal wanhopig zijn omdat de wereld naar de tyfus gaat) dan kopen ze natuurlijk niks. Lange termijnplanning zou ideaal gezien moeten zorgen dat bedrijven goed voor de mensen zorgen…

Die behandeling behelst voornamelijk terugdringen van CO₂ uitstoot maar ook bevorderen van hergebruik, afval opruimen, energie efficiëntie en meer van dat soort zaken.

Bij meer dan 1,5℃ opwarming krijgen we mogelijk te maken met overstromingen, droogte, hittegolven, hongersnoden, grootschalige migratie etc. De maatregelen om dit te voorkomen zijn bekend en is aan gecommitteerd door Parijs- en andere akkoorden.

Er is een tamelijk grote kans dat de behandeling van de patiënt Aarde niet of niet voldoende uitgevoerd wordt en de tot nu toe ‘mogelijke’ gevolgen waarheid worden. Zo is er een zeesluis gebouwd die “…nodig zou zijn voor de doorvoer van grote hoeveelheden kolen en olie, terwijl die fossiele energiebronnen internationaal in de ban gaan …” (Trouw 18 mei ’22) om een voorbeeld te noemen van beleid dat niet overeenkomt met doelstellingen om klimaatschade te beperken.

Er zijn redenen om beleid te veranderen of niet geheel uit te voeren. Zeker in geval van een oorlog, een besmettelijke ziekte en mogelijk negatieve economische ontwikkeling. Dit zijn geen onbelangrijke zaken, maar wel van voorbijgaande aard. De wereld waarin (niet op maar in) we wonen, letterlijk; de natuur, de biologie en alles wat met elkaar te maken heeft, is een delicaat stelsel van afhankelijkheden. Dat laten ineenstorten door het nalaten van het nemen van de nodige (pijnlijke) beslissingen is volgens mij een strafbaar feit. Hier heeft de mensheid later serieus last van dus je kwetst toekomstige aardbewoners.

Bedrijven worden tegenwoordig ook wettelijk verplicht doelstellingen te behalen. Zo is Shell door de rechter vorig jaar verplicht een 45% vermindering in CO₂ uitstoot te realiseren in 2030. De rechtbank bepaalde dat dit nodig is om gevaarlijke klimaatverandering te voorkomen. Maar ze gaan ertegen in beroep! Ik vind dat echt schandalig. Ze weten het al jarenlang, de bewijzen zijn er, de rechter legt het op maar toch tegensputteren. Echt een stel <vul hier een ernstig scheldwoord naar keuze in. In de meervoudsvorm>. Maar goed, tot nu toe weinig aan te doen.

Mijn voorstel is ook een juridische. Kunnen we niet alvast (internationale) beleidsmakers en bedrijfsleiders/CEO’s van nu -met vooruitwerkende kracht- verantwoordelijk houden en voorwaardelijk straffen voor problemen van morgen? Immers, de waarschuwingen zijn er, de oplossingen ook maar er niet naar handelen of overduidelijk verzaken, is gewoon poging tot doodslag. Of in ieder geval zwaar nalatig handelen.

Door hiermee te dreigen ontstaat een mes dat snijdt aan twee kanten; 1 als er straks echt ellende komt, hoeven we dan niet meer uit te zoeken wie er verantwoordelijk voor is en kunnen ze dan Hoppetee voor de rest van hun leven de gevangenis is, maar beter is kant 2: misschien (hopelijk) maken ze wanneer (zware) straffen een mogelijke consequentie van hun beleid is, eindelijk wél betere lange-termijn keuzes.

Waarschijnlijk is dit moeilijk te realiseren. Ze hebben allerlei goede advocaten die mazen in de wet vinden. Het signaal vind ik in ieder geval goed: bij voorbaat al afkeuring van hun beleid. Niet naderhand gaan praten ‘had ik maar’.

Wat we als consumenten in ieder geval zeker kunnen doen, is stemmen op een politieke partij die betere plannen heeft dan nu. En bedrijven die niet handelen naar (hun eigen gestelde) duurzaamheid maatstaven of wetten, gewoon boycotten. Niks meer van afnemen.

Oversterfte en bangmaken.

Mensen gaan dood. Dat doen ze altijd maar momenteel (begin januari 2022 schrijf ik dit) meer dan gemiddeld. Dat heet dan oversterfte.

Er is een virus, COVID-19 waarvan sinds een tijdje de Omikron variant de meest voorkomende (aka de meest succesvol gemuteerde want het meest besmettelijk) is. Niet het meest dodelijk want dan zou het snel afgelopen zijn met Omikron.
Logisch te denken dat als er oversterfte is, dat door Omikron komt. Echter, door covid is er ook een hele hoop uitgestelde zorg. Misschien komt het daar wel door. En die miljoenen vaccins die bij mensen ingespoten worden zorgen voor bijwerkingen (hartklachten, hormonen die in de war raken en het helpt om uw eigen natuurlijke afweersysteem af te breken). Zorgpersoneel is ziek of neemt ontslag omdat ze onderbetaald worden. Kiezen voor een functie elders. Bij test- en vaccinatielocaties kunnen ze veel makkelijker veel meer geld verdienen. Zonder lastige dienstroosters maar gewoon tijdens kantoortijden. Dat helpt ook niet mee om zieken goed te verzorgen, misschien gaan er daardoor ook wel een paar extra dood.

De vraag is nu: wat voor mensen gaan er dood? Hoe oud zijn ze? Vooral mannen, vrouwen of evenveel? Waar gaan ze dood? En natuurlijk: waaraan? Is het echt corona, of ouderdom (slaat de vergrijzing ineens hard toe?) of iets anders?

De in Nederland welbekende en door mijzelf zwaar gerespecteerde heer Pieter Omtzigt wil antwoord op die vragen en heeft een motie ingediend. Die is aangenomen door de Kamer en dus is het de bedoeling dat het kabinet die dan uitvoert en dus het onderzoek gaat doen of laat doen. Zie hier https://pieteromtzigt.nl/blog/oversterfte-verdient-nader-onderzoek maar het wordt nog niet gedaan…

Bang

En bang maken. Inmiddels (eind jan ’22) zijn er wat versoepelingen en daar mogen we blij mee zijn. Mark Rutte neemt wel een héél groot risico zei hij in de persconferentie, maar hij kan er niet onderuit want iedereen heeft door dat de pandemie tegen zijn einde loopt. Hoewel, misschien is dit nog maar het begin van een periode van niet-erg-ziekmakend-virus-dat-voor-altijd-in-een-of-andere-mutatie-bij-ons-zal-blijven, wie zal het zeggen?
Mensen hebben door dat de ziekenhuisopnames minder worden, de IC is onderhand leeg (sorry mensen die toch op de IC liggen, ik chargeer een beetje, ik bedoel het niet lullig) en toch is het aantal besmettingen astronomisch hoog. Hoe dat kan? De ziekte maakt niet ziek meer. Hoera!

https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/grafieken

Voor het visuele aspect heb ik even twee grafiekjes over elkaar gelegd en dan is het zo duidelijk als maar zijn kan. De ziekenhuisopnames is de rode lijn en het aantal positief geteste personen de blauwe.

De vlag kan uit, de deur van het slot en de beperkingen in de prullenbak. Maar, hoe zit het nou met die QR code? Is die dan ook niet nodig? Shit, denkt de overheid nu. We hadden net zo’n mooie smoes om mensen overal te controleren. Hoe vaak ze uit eten gingen, waar ze naar de sportschool gaan en meer van dat soort dingen. En veel mensen deden dat, omdat de QR code verleend werd als ze zich lieten vaccineren. En dát deden ze weer omdat ze bang waren om in ademnood al hijgend en happend naar zuurstof in een ambulance met zwaailicht en sirenes naar de IC gebracht te moeten worden. Daar heeft natuurlijk niemand zin in. Dus dan maar een prik. En nu een booster. En straks nog een. Maar nu het virus zijn moorddadige karakter begint te verliezen, gaan mensen niet meer boosteren en verliezen (of krijgen geen) QR code. Dan kan de overheid niet meer zien waar je bent. Hmmmm, wat moeten we daaraan doen? Meer angst zaaien!

Lees maar. Jahaa mensen, het lijkt nu pais en vree, maar dat is niet! Nee nee, kom maar hier met die arm, dan injecteren we even een booster en vervolgens houden we precies bij wat je doet en waar je bent.

Wappie taal? Nee hoor. Er zijn bronnen genoeg die denken, of vermoeden dat het om controle gaat. Deze bijvoorbeeld: https://www.nporadio1.nl/podcasts/ongehoord-nieuwscafe/64283/1-het-werkelijke-doel-van-qr-code-is-controle-podcast-ongehoord-nieuwscafe vind ik een goede uitleg. Maar ook al gaat het niet om controle, dan is het nog altijd een ethische kwestie om mensen te vragen naar hun medische status om op basis daarvan te bepalen of ze ergens binnen mogen. https://artsencollectief.nl/wat-voor-maatschappij-willen-wij-zijn-met-elkaar/

Genoeg stof om over na te denken. Doe dat maar! Denk erover na! Wat vind je ‘normaal’? Dat je laat zien hoe gezond je bent, ook al heeft dat niks te maken met je werkelijke gezondheid? Immers, dat je een spuitje hebt gehad, wil niet zeggen dat je niet alsnog (of wéér) corona kan krijgen? Waarom krijg je dan wel die privileges en iemand die geen vaccin heeft laten injecteren niet?

Praat erover, denk er zelf eens langer dan 10 sconden over na en bedenk wat je wil over 2 jaar, en wat je (eventuele) kinderen leuk zouden vinden dat wij nu doen. Als het niet goed voelt: Niet doen.

Omikron

De corona pandemie is een wereldwijd probleem. Dat moet je dan dus ook zo aanpakken. Overal. Wanneer het probleem op een aantal plaatsen (lees: landen) wel en een aantal plaatsen niet bestreden wordt, maakt het virus een omtrekkende beweging en komt het alsnog een land binnen.

Zie het als een grote boot vol gaten. Ieder land heeft een gat waardoor water naar binnen stroomt. Hoe langer het gat open blijft, hoe groter het wordt. Het gat helemaal 100% dichten is echter heel erg moeilijk.

Als een land zijn gat nou héél goed dicht probeert te krijgen, waardoor andere landen hun gat bijn niet kunnen dichten, dan zinkt het schip alsnog. Wanneer echter alle gaten voor 80 of 90% gedicht worden kan het schip met eventueel wat hozen doorvaren naar een veilige haven. Dit is wat er nu aan de hand is met booster vaccinaties in rijke landen, tegenover arme landen die vrijwel geen vaccinaties krijgen.

Wanneer we niet iedereen op de wereld vaccineren, houden we gewoon de achterdeur open. Dan kan Hugo de Jonge wel gaan staan stampij maken over een paar procent in Nederland die zich niet willen laten inenten, en ondertussen kwetsbaren en ouderen hun derde prik geven, maar het water sijpelt vanaf de andere kant de boot binnen. Dat is volgens mij wat er nu gebeurt met die omikron variant. Het is een pandemie, behandel het dan ook zo! Geef ieder land zoveel vaccins als ze nodig hebben.

Het goede nieuws is dat over het algemeen mutaties van een virus het verspreiden ervan makkelijker maken, dus het virus wordt besmettelijker, maar niet gevaarlijker. Het wordt dus steeds meer een soort van gewone griep.

Prikken of stikken

Bereidheid tot vaccineren.

Reactie op https://www.trouw.nl/nieuws/wie-zijn-die-niet-gevaccineerden-en-hoe-kan-de-overheid-hen-nog-bereiken~b557ee4a/

Het is zondag 15 augustus 2021 en in Nederland wil een deel zich niet laten vaccineren. Ik hoor daar ook bij, dit zijn mijn redenen. En de reden dat ik nu toch nog in de pen klim en een stukje schrijf is omdat ik vanmorgen het stuk van Marijn Geurts in de zaterdagkrant las over voedsel en voeding.

Het komt erop neer dat ik vind dat de overheid slecht werk verricht over volksgezondheid, eigenlijk over ‘menselijkheid’. Ze zorgen heel goed voor het ondernemersklimaat en investeringen en vestigingsmogelijkheden maar basisvoorzieningen voor mensen (niet bedrijven) is niet hun hoogste prioriteit. Ze besturen het land als een bedrijf. Geld binnenhalen en zorgen voor continuïteit. Terwijl landsbestuur volgens mij primair moet gaan over de bewoners, dat zij goed onderwijs, goede gezondheidszorg (waaronder goede voeding valt) en goede voorzieningen waaronder voldoende huisvesting hebben. Maar (mede door) kapitalisme, neoliberalisme of een andere oorzaak, zijn dat ondergeschoven kindjes geworden. Overgelaten aan de grillen van de markt, met een kortetermijnvisie. Snel geld. Investeerders in huisvesting, marktwerking in de gezondheidszorg (ziekte is een verdienmodel geworden) en onderwijs dat in een schatrijk land als Nederland niet kan voorkomen dat er vele mensen onvoldoende kunnen lezen en schrijven.

Toegegeven, we zijn schatrijk mede dóór de ‘businessy’ houding van de overheid dus het is niet allemaal goud wat er blinkt (sic.) maar een meer menselijke, bijna persoonlijke benadering zou erg fijn zijn.

Dan de vaccinatie. Het wordt gepresenteerd als dé oplossing uit de pandemie. Wat ie niet is want er zitten haken en ogen aan. Ten eerste bijwerkingen en ten tweede herbesmettingen nadat iemand gevaccineerd is. We vaccineren ons niet naar groepsimmuniteit.

Ik ben trouwens zeker niet tégen vaccineren. Ik ben zelf verder volledig gevaccineerd, mijn kinderen ook. Ik vind dat het een vrije keus moet zijn en dat die op basis van alle informatie, alle voors- en tegens en alternatieven gemaakt moet kunnen worden. Dat is nu met covid volgens mij niet het geval. Waarom niet? Omdat er naar mijn mening veel en veel te weinig aandacht wordt besteed aan voorkomen van gevolgen van een covid infectie. Het stimuleren van gezond eten, meer bewegen en voldoende rust. Dat is overigens een algemeen probleem maar nu helemaal een gemiste kans.

De hele aanpak van de corona pandemie. Het werd door Rutte teruggebracht tot een IC capaciteit probleem en dat daarom iedereen zich thuis moest plaatsen onder zelf-quarantaine als er een snotbel aan je neus hing. Het is een veel groter probleem.

De overdreven aandacht die nu vóór het vaccineren aanwezig is. Er is geen alternatief lijkt wel. Nu is het: vaccineer jezelf of we chanteren je het sociale leven uit. Daarbij vind ik de manier waarop de boodschap van ‘vaccineren is een goed idee’ gebracht is, gewoon niet goed. Nooit geweest. Wat hadden we nog meer kunnen doen (naast gewoon gezond leven)? Nooit iets over gehoord. En waarom zijn er de afgelopen jaar eigenlijk maar amper tegengeluiden aan het woord gekomen? Maurice de Hond die met zijn aerosolen theorie al vrij snel doorhad dat er meer nodig was dan een mondkapje en in je elleboog kuchen. Amper spreektijd gekregen. Om over Willem Engel nog maar te zwijgen. Niet dat ik het met hem zo roerend eens ben maar iets met hoor en wederhoor. Meerdere kanten van een kwestie belichten. Het is nu nogal eenzijdig.

Ook werkt niet mee dat er allerhande wetenschappers en deskundigen over elkaar heen buitelen met hun mening. Nu is dat niet erg, dat is misschien zelfs juist wel prettig (heb je met voetbal ook altijd) maar dat de overheid (of laten we zeggen: de bondscoach) daar dan één lijn in uitzet en daar ook onderbouwde keuzes in maakt. En niet zoals afgelopen vrijdag ‘hier volgen we niet het advies van het OMT’ en een paar minuten later ‘hier gaan we zoals aanbevolen door het OMT…’ Ja, zo kan ik het ook!

En vaccineer jezelf of we praten je een schuldgevoel van hier tot gisteren aan. Vaccineren doe je voor elkaar? Hoezo? Ik vaccineer mij voor mij. En als ik daar andere mensen dan misschien óók mee help is dat mooie bijvangst maar ik ga geen onnodige (want ik denk niet dat ik ernstig ziek word van covid; ik ben kerngezond) spuiten halen als ik dat zelf niet nodig heb. Trouwens heb ik het al een keer doorgemaakt denk ik want mijn reukvermogen is sinds een paar maanden erg slecht en soms weg. Ik heb me toen laten testen, negatief.

Een financieel aspect. In het kort: de farmaceutische industrie die de prijzen verhoogt omdat het zo goed werkt. Marktwerking in de zorg, maar dan de verkeerde kant op. Bedankt, ik doe niet mee.

Voor mij persoonlijk is het een deel gezondheid die ik heb waardoor ik niet bang ben voor een besmetting. Een gezonde houding dat áls ik het zou krijgen, ik er wel voor zorg dat ik niemand verder aansteek. En een deel rebellie tegen een incompetente overheid en me afzetten tegen marktwerking in de zorg c.q. big pharma.

Maar eigenlijk het állerbelangrijkste vind ik nog wel dat het klimaatprobleem al jaren en jaren zich aan het aankondigen is maar daar wordt geen zak aan gedaan. Nu probeert men de veroorzakers ervan proberen in leven te houden en de gevolgen door te schuiven naar de volgende generatie, regeerperiode, of misschien volgend jaar. Maar nul verantwoordelijkheid nemen op dat gebied, nou zak er dan maar in! En sorry mede landbewoners, ik doe dit allemaal niet om jullie ziek te maken.

Verbinden…

The opposite of addiction is connection. Dat zei een counselor in Zuid afrika waar ik vier jaar geleden in een kliniek zat. Vanwege oncontroleerbaar gebruik van middelen.

Wat voor middelen, hoeveel, waneer is allemaal niet zo interessant als je het over ‘wanneer ben ik verslaafd’ hebt. De maatstaf bestaat eigenlijk uit deze vraag: Doe ik iets méér dan ik zou willen en kan ik er niet mee ophouden?

Het is per definitie schadelijk, of het nou sporten, kopen, alcohol drinken, gokken of gamen is. Als je het meer doet dan je wil, is het schadelijk. Alleen al mentaal, je wil het immers niet. Dat geeft frictie, wrijving in je hoofd.

Hoe schadelijk is uiteraard afhankelijk van hoeveel je het doet. Als je meer bier drinkt dan je zou willen, maar je drinkt alleen één glas per avond dan is dat minder schadelijk (of beter: op een andere manier schadelijk) dan wanneer je ieder weekend 2000 euro vergokt in het casino. Een verslaving is dan ook geen wedstrijd. Zelfs al zijn er twee mensen verslaafd aan alcohol en drinkt de ene meer dan de andere, dan nog heeft die niet ‘gewonnen’. Er valt niks te winnen want verslaving is een éénpersoons kwestie. Er valt ook niks te vergelijken, om dezelfde reden.

Maar verbinden dan. Nu het corona-tijdperk al zo lang duurt dat de nieuwigheid eraf is, en mensen beginnen te verlangen naar menselijk contact, en verbinding zie ik daar lichtpuntjes in. Laat me trouwens wel even duidelijk zijn: ik ben niet blij met corona, de lockdown, alle zieken en overledenen en verder bijna alles wat veranderd is sinds februari 2020. Maar ieder voordeel heeft zijn nadeel. Er is niks dat ALLEEN MAAR nadelen heeft. Een nadeel is dus dat we als mensen veel minder contact met elkaar hebben. Er mag niet meer geknuffeld of gehugd worden. Je moet uit de buurt blijven van elkaar (anderhalve meter!!!) en je moet een mondkapje op. Ik ga nu niet in of dat allemaal zo nuttig en zinvol is maar dat zijn nu gewoon de voorschriften.

Hierdoor ontstaat bij veel mensen de realisatie dat ze iets missen. Overduidelijk natuurlijk het contact met niet-familieleden maar ook met vrienden, collega’s, teamgenoten van je sportclub enzovoort. Soms moet je iets missen voordat je doorhebt wat je had. Dat is misschien wel een vreemd soort ‘voordeel’ van deze corona situatie.

Hopelijk blijven mensen zich hier straks ook bewust van als alles weer gewoon mag. Ik ben namelijk overtuid dat die tijd weer komt. Mensen zijn gewoon gezelligheidsdieren. Sociaal, we kunnen niet alleen. En of het nou door een vaccin komt, door groepsimmuniteit of gewoon omdat we zo lang in een lockdown zaten dat het virus uitgestorven is, ik weet het niet maar ooit komt de oude tijd weer terug. En als we dan écht elkaar zien, bewust zijn van ons contact met elkaar en dus verbonden zijn, dan is dat hele mooie winst van een verder heel vervelende situatie of periode.

Wat doet een kabinet eigenlijk?

Er zijn de afgelopen tijd (voor en tijdens ‘corona’) vele protesten geweest. Leraren, zorgpersoneel, boeren, bouwers…. Allemaal omdat het uiteraard niet eens waren met overheidsbeleid.

Wat doet een overheid eigenlijk? Negatief gezien kun je zeggen “belasting innen en dat gebruiken om nóg meer belasting te kunnen innen”. Wat volgens mij meer ‘de bedoeling’ is, is dat een regering/kabinet/landsbestuur er gewoon voor moet zorgen dat de lusten en de lasten die iedereen in ons land ervaart, zo eerlijk en gelijk mogelijk verdeeld worden. De randvoorwaarden scheppen voor een veilige en gezellige samenleving. Basisregels als niet mogen stelen, moorden en bedriegen worden vastgelegd in wetten en gehandhaafd door politie, rechters en openbaar ministerie. Prima.

Maar als het verdienen van geld voor een land belangrijker wordt dan zorgen dat de mensen blij zijn, doe je volgens mij iets niet goed. De BV Nederland gedraagt zich als een onderneming. Met in plaats van ‘winst maken’ het belangrijkste doel ‘de economie laten groeien’.

https://www.cbs.nl/nl-nl/onze-diensten/in-de-klas/conjunctuurbekerstrijd/te-voorspellen-indicatoren/bruto-binnenlands-product–bbp&#8211;

dit grafiekje is indicatief. Gemiddeld groeit de economie 3,5% per jaar heb ik aangenomen. Heb ik even snel in elkaar geflanst om een beeld te krijgen van de groei en perioden van economische teruggang. als je het zo bekijkt kun je niet echt van teruggang spreken. Recessie is er misschien wel ooit geweest maar de effecten zijn in het grote geheel amper terug te zien. Op een deukje in de grafiek na.

Ik zeg hiermee niet dat er niks aan de hand is. Er zijn ongetwijfeld mensen bij wie de gevolgen goed merkbaar zijn (in negatieve zin) en dat wens ik niemand toe.

Onlangs was in het nieuws dat Unilever zijn hoofdkantoor verplaatst van Rotterdam-Londen naar alleen Londen. Daar hebben ze vast allemaal goede redenen voor (minder overhead, maar één gebouw enzovoord etcetera) maar ik kan me niet voorstellen dat financiele prikkels een grote invloed waren. zeker nu er bekend wordt dat de Engelse overheid ineens een paar honderd miljoen euro belastinggeld wil ontvangen van Nederland omdat bla bla bla winstbelasting bla bla bla hoofdkantoor ander land bla bla bla. Voor meer info zie hier https://www.bnr.nl/nieuws/economie/10414370/unilever-riskeert-dubbele-belasting en https://www.businessinsider.nl/winstbelasting-unilever-engeland-betalen/ en https://nos.nl/artikel/2339255-britse-belastingdienst-claimt-honderden-miljoenen-nederlands-belastinggeld-unilever.html maar het interesseert me geen drol waarom het juridisch zo is, wat mij tegen staat is dat overheden (zowel NL als GB) uit zijn op zoveel mogelijk geld binnen halen.

Natuurlijk is geld belangrijk en moet je ook (als persoon/bedrijf/land) geen geld weggeven of ‘laten liggen’ maar de nadruk erop vind ik iets hebberigs hebben. iets wat niet bij een regering hoort, die zijn door het volk gekozen en zouden er dus ook voor het volk moeten zijn.

Je kunt allerlei redenen bedenken waarom meer geld goed is voor het volk, maar de resultaten daarvan tellen. En ik persoonlijk vind onderwijs, zorg en veiligheid heel belangrijk. Daar gaat echter te weinig geld naartoe, zie de demonstraties.

De overheid is een dealer

Prinsjesdag. Miljoenennota. Koopkracht stijging. Minima. Zorgpremie. Allemaal heel belangrijk en het is ook zeker de taak van de overheid om de uitgaven in goede banen te leiden en binnen de perken te houden. Maar… Is de overheid er om ons gelukkig te maken? Of nog een betere vraag: Zijn we voor ons geluk afhankelijk van hoeveel meer of minder geld we te besteden hebben?

Dacht het niet! Geluk is niet te koop. Ik herhaal; je kunt geen fijn gevoel kopen. Ja, een kortstondige piek van ‘jeee, ik heb een mooie nieuwe <vul consumentenproduct in>, nu ben ik blij’ maar die is morgen weg. Of misschien over een week, als het een heel duur iets was. Maar niks blijvends.

De overheid zou er in mijn ogen voor moeten zijn om te zorgen dat de inwoners van een land zich goed voelen en niet dat ze hun ongenoegen kunnen wegkopen. Daar voel je je niet goed door. Je goed voelen kan bijvoorbeeld als

• je gezond bent. Zonder gezondheid lukt het al bijna niet meer*.
• je kansen op onderwijs hebt, en inziet wat je daarmee kan.
• Jouw vaardigheden in kan zetten voor iets waar je persoonlijk achter staat, niet alleen maar wat het meeste geld oplevert.
• Je een goede verstandhouding hebt met je ouders, familie en vrienden.

Dat zijn zaken die horen in de categorie welzijn. Of welbevinden. En wat een toeval: ze zijn alle drie niet te koop! Theoretisch zou je over dat onderwijs kunnen zeggen van wel maar dat bedoel ik niet. Met koopkracht richt de overheid zich op welvaart. Ook heel belangrijk en fijn om te hebben maar dat zou volgens mij zo egaal mogelijk verdeeld moeten zijn. Welzijn voor iedereen een ruime voldoende, welvaart voor iedereen hetzelfde nivo. We hebben in Nederland gelukkig een heel hoge standaard van welvaart, laat iedereen daarvan profiteren zou ik zeggen.

Waar de overheid primair voor zou moeten zorgen, is goede gezondheidszorg. Op alle vlakken en nivo’s, van geboortezorg, chronische zieken, ziekenhuizen, langdurige zorg, eerste hulp bij ongelukken (of spoedeisende hulp), psychiatrie (heel belangrijk!), verslavingszorg, ouderenzorg, sportblessures en gekneusde ribben. Alles. Door de marktwerking is het idee ontstaan dat er aan zieke mensen geld verdiend kan worden. Dus de motivatie om iemand beter te maken is minder. Is gewoon een feit.

Waar de overheid ook voor zou moeten zorgen is kwalitatief goed onderwijs voor iedereen. Ook hier, basisschool, kinderopvang (belangrijk voor de ontwikkeling van peuters), middelbare school op alle nievoos (want anders krijg je dit soort gekke woorden), en voortgezet onderwijs. Of het nou VMBO-t is of HAVO, atheneum, universiteit, HBO, MBO voltijds- of duaal, alles is belangrijk. Het een kan niet zonder het ander. Je hebt mensen op alle opleidingsnivo’s en studierichtingen nodig.

Waarom is de overheid dan een dealer? Omdat ze ons steeds een beetje meer geven, en ons niet laten ontsnappen uit onze verslaving… Hier, heb je weer wat meer koopkracht. Als je thuiskomt na een dag werken, wat je wel moet doen omdat veel mensen de keuze niet hebben, kun je je frustratie wegkopen. Een keer op vakantie. Een lekker wijntje drinken, of iets lekkers eten. In ieder geval iets om jezelf niet in een depressie te laten belanden.

Maar zeggen: ‘je mag gratis naar school om jezelf te ontplooien en daarna te gaan doen wat je belangrijk vindt en goed in bent’ doen ze niet. En ze verlagen niet de BTW op groente en fruit. Dat zou gewoon 0% moeten zijn! En op suiker en alle luxe- en genotsvoedsel 21%. Op ‘normale’ dingen zoals brood en zuivel het laag tarief BTW. Ik bedoel maar: er kan met het belasten van dingen heel wat sturing gegeven worden aan wat ‘de consument’ koopt. Vraag maar aan Albert Heijn, wat zij in de bonus zetten in een week, verkoopt ineens stukken beter.

Ze geven het beheer en organisatie van de zorg uit handen aan verzekeringsmaatschappijen…. Als je niet bij de juiste verzekeraar bent, moet je helemaal naar ziekenhuis X in plaats Y om geholpen te worden. Of als je specialistische hulp wil kan dat alleen bij instantie A en niet bij B die eigenlijk beter voor je is. En als het geld op is moet je zelf gaan betalen! Daardoor is er veel organisatie wat de werklast van de zorgverleners verzwaart met administratie bijhouden.

Daarbij vertellen ze niet genoeg (naar mijn zin) het belang van een gezonde levensstijl. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen. Dus hou je gezondheid op peil! Bewegen, gezond eten en voldoende slapen. Dat zijn drie hele belangrijke dingen waar maar mondjesmaat aandacht voor is. Vroeger had je van die Postbus 51 spotjes maar tegenwoordig zie ik alleen maar reclame over wat we allemaal moeten kopen om ons beter te voelen.

Prinsjesdag 2020 dus…. Ook nog in corona-tijd maar daar ga ik mijn vingers niet aan branden.

Ik hoop maar dat Willem Alexander inziet dat zijn gezondheid, de geestelijke gesteld van hem en zijn gezin, zijn moeder Prinses Beatrix en iedereen die hem dierbaar is veel belangrijker is dan wat voor kleren iemand kan kopen. En dat het onderwijzend personeel óók applaus verdient! Met twee kinderen in het basisonderwijs heb ik de afgelopen tijd thuis onderwijzertje gespeeld. Dat is pas hard werken! En dan had ik er maar twee, in plaats van een klas vol. Zeer veel respect voor alle meesters en juffen voor de klas.

Hierbij mijn hoop voor de miljoenennota 2020: er gaat structureel meer geld naar de zorg en onderwijs. Bovendien gaan we het markt-mechanisme uit de zorgverlening slopen. Stapje voor stapje wordt ‘de zorg’ gewoon een overheidstaak. Toegankelijk en beschikbaar voor iedereen die het nodig heeft, en niet alleen maar verzorgd door onderbetaalde mensen die hun roeping hebben gevonden en graag voor mensen zorgen (waar ik minstens zoveel respect voor heb als de juffen en meesters) maar ook gewoon door mensen die HET VAK van verpleegkundige of verzorgende of chirurg of weetik veel wat, mooi vinden. Er werken niet alleen maar Florence Nightingales in de zorg, het is ook een professie die nu eenmaal uitgevoerd moet worden in dit dichtbevolkte land.

En als iedereen zich een beetje inspant en wat aan sport gaat doen, gezond(er) eet en voldoende slaapt, dan is die corona-ellende ook zo voorbij. Ik denk namelijk dat wanneer je gewoon gezond bent, voldoende weerstand hebt, je daar zo weer bovenop bent als je het krijgt. Het is een vervelende griep, maar niet voor iedereen dodelijk. De mensen die er wél echt last van hebben, dus de ouderen en diegenen met onderliggend lijden, die kunnen dan gewoon naar het ziekenhuis, waar men de tijd heeft om ze te verzorgen en op te knappen. En soms lukt dat niet…. Dat hoort ook bij het leven, dat er een einde aan komt. Heel vervelend maar onvermijdelijk.  

Sterretje* Ik lag zelf ooit met gebroken botten in het ziekenhuis. Verveelde me kapot, had geen pijn meer maar moest blijven liggen om het te laten genezen. Toen zag ik een spreuk ‘gezonde mensen hebben wel 1000 wensen, zieke mensen maar 1’ en ik dacht: ja, daar is niks tegenin te brengen. Ik had vanalles kunnen bedenken om te willen, op materialistisch vlak maar zo lang ik ziek was wilde ik gewoon niet-ziek-zijn. Daarna kwam die mooie stereo of auto of groot huis of weetikveel wat je nog meer zou wensen. Maar wel in goede gezondheid!

Oude helden, modern bekeken…

Met de kennis van nu…. Jaja, achteraf is het mooi wonen en makkelijk praten. Nu de Black Lives Matter beweging wereldwijd aan momentum wint (en terecht!) groeit ook de neiging om terug te kijken, wat mensen uit Nederland(se koloniën) vroeger allemaal gedaan hebben.

In Amerika had je natuurlijk de slavernij, en het Noord-Zuid conflict wat direct terug te voeren is naar de huidige onvrede. Dat er daar een standbeeld van een generaal die destijds ‘aan de verkeerde kant’ stond wordt neergehaald kan ik me voorstellen. De emoties lopen daar hoog op, en er is een logisch verband tussen de situatie nu en wat <standbeeld> heeft gedaan met betrekking tot deze situatie.

Nederland heeft sowieso een véél langere geschiedenis dan Amerika (de USA bedoel ik hiermee) en daarmee ook veel meer om naar terug te kijken. Bovendien waren ‘we’ ook nog best wel… uitgaand, zeewaardig, ontdekkend en goede handelaren. Daarmee hebben we veel historie gemaakt. New York was ooit een nederlandse nederzetting en hebben we met de engelsen geruild tegen Suriname als ik me niet vergis. Brooklyn = Breukelen, Harlem = Haarlem en er zijn nog talloze andere referenties aan Nederland te vinden aan de oostkant van amerika. Sla google maps er maar eens op na. Zelfs Harlingen zag ik net staan.

Maar om nu terug te gaan kijken en Generaal Cronjé zijn straat ‘af te pakken’ in Haarlem omdat ie in zuid afrika iets gedaan had wat niet helemaal oké is, of de Coentunnel hernoemen omdat Coen (wie is dat eigenlijk?) ook ‘foute dingen’ heeft gedaan in het verleden. zo kun je wel bezig blijven?

Gaan we dan ook een ander woord voor ‘apartheid’ bedenken? Dat is het enige Nederlandse woord wat geen echt goede vertaling heeft in andere landen en ze daarom maar gewoon overnemen. Nouja, misschien niet het enige, want ‘gezellig’ is ook best lastig uit te leggen maar dat is tenminste nog gezellig! 😉

Wat ik wil zeggen: De geschiedenis is geweest. We vonden al die zeevaarders geweldig stoer, zongen er kinderliedjes over (piet hein, zijn naam is klein, zijn daden benne groot, hij heeft gewonnen de zilvervloot) maar om nou halsoverkop té radicaal en onomkeerbaar te werk te gaan door standbeelden neer te halen en pagina’s uit geschiedenisboeken te gaan scheuren.

Besteed die tijd liever aan uitleggen WAAROM het dan niet ‘goed’ meer is. Want het was ooit wél goed (toen piet hein met een karrevracht vol zilver binnen kwam zeilen was er vast niemand die vroeg waar hij dat vandaan had) maar nu denken we er ineens anders over. Ineens ja, want drie maanden geleden was het geen issue.

Terwijl ik dit schrijf denk ik wel: Ik heb makkelijk praten. Ik ben geboren en getogen Nederlander. Opgegroeid in een dorpje waar nog geen één persoon woonde die NIET geboren en getogen Nederlands was. Pas toen ik ging studeren en in grotere steden kwam, zag ik dus … (moeilijk om nu niet met beladen termen te komen als ‘kleurling’ of ‘donkere’ of iets in die trant.) … laat ik zeggen: mensen met een iets donkerdere huidskleur. Ik weet niet hoe het is voor iemand uit <land> die dus wél weet dat <generaal ditofdat> op een niet-integere manier heeft gehandeld. Misschien zelfs misbruik heeft gemaakt van de mensen destijds, waar die ‘Medelanders’ van nu dan weer nazaten van zijn. Voor hen is het misschien (waarschijnlijk) vervelend dat er een standbeeld staat van iemand die hun voor- voor- voorvaderen ( of -voormoeders) schade heeft berokkend.

Is het dan ‘de oplossing’ om dat beeld weg te halen? Ik kan me voorstellen dat het een soort opluchting geeft. Echter is het ook symptoombestrijding. Volgens mij is het beter om uit te leggen waarom iemand liever heeft dat er een beeld weggehaald of straatnaam aangepast wordt. Met daarbij wel de realisatie dat het nooit voor iedereen ‘goed’ kan zijn. Sommige dingen zijn niet te veranderen en zal men moeten accepteren. Er zullen mensen zijn die het onzin vinden om te veranderen en anderen zullen er blij mee zijn. Als beide kanten weten van elkaar wat ze vinden en waarom, dan is er wederzijds begrip. Er is dan ook geen ‘winnaar’. Toon begrip voor elkaar, zonder de ander jouw wil of mening op te leggen.

Moderne spreekwoorden

Spreekwoorden ontstaan over een lange tijd. Het moet een bekende uitdrukking zijn waardoor iedereen begrijpt wat je bedoelt. Veel zijn ontstaan in de tijd dat we (= Nederland) nog veel zeilden. “De wind in de zeilen hebben”, “bakzeil halen” en “tussen wal en schip raken” bijvoorbeeld.

Of dat we massaal naar de kerk gingen “ben je in de kerk geboren” vraagt men aan iemand die de deur open laat staan. Kerken hadden denk ik vroeger altijd de deur open. Komt allen tot de Here!

Sommigen hebben te maken met oude eenheden: guldens. “Nou valt het kwartje” of “Wie voor een dubbeltje geboren is wordt nooit een kwartje”. Nu we de €uro hebben moet daar eigenlijk iets nieuws voor verzonnen worden. “Wie voor een euro geboren wordt, wordt nooit een tweuro”.

Of algemene maatschappijverandering; mensen worden gemiddeld genomen een beetje zwaarder dus ‘wachten tot je een ons weegt’ zou best vervangen kunnen worden door ‘wachten tot je een pond weegt’.

En sociaal gedrag: Winkels hebben altijd hun deuren open staan want dat ziet er lekker uitnodigend uit: Kom binnen, kom kopen. Dus in plaats van ‘ben je in de kerk geboren?’ vragen als iemand de deur open laat staan kan best vervangen worden door ‘ben je in de winkel geboren?’.

Heb je nog een moderne variant bedacht op een spreekwoord? Ik lees het graag!